ก็อยากจะกินแต่มันก็กินไม่ได้
อยากจะนอนก็นอนละเมอ
อยากจะคุยกับใครก็คิดถึงเธอ
อยากจะลืมก็ลืมไม่ลง
เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉัน เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไร ยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด
รู้ตัวบ้างไหม ว่าฉันคิดมาก
ทำให้รู้สึกดี กลับมารับผิดชอบฉันที Hey เธอ
ไม่มีใครที่จะรักษาฉันได้
นอกจากการได้เจอหน้าเธอ
ไม่รู้ทำไมต้องกลายเป็นคนเพ้อเจ้อ
ไม่เข้าใจตัวเองสักที
เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉัน เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไร ยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด
รู้ตัวบ้างไหม ว่าฉันคิดมาก
ทำให้รู้สึกดี กลับมารับผิดชอบฉันที Hey เธอ
เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉัน เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไร ยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด
รู้ตัวบ้างไหม ว่าฉันคิดมาก
เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉัน เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไร ยิ่งห้ามก็ยิ่งคิดถึง
มาทำให้รู้สึกดี กลับมารับผิดชอบฉันที Hey เธอ